Peninsula de Setubal is een DOC van het schiereiland Setúbal in het zuiden van Portugal. Het is vooral bekend om zijn versterkte wijnen, hoewel deze in de schaduw van hun bekendere noordelijke tegenhangers van Porto liggen. Waar rode port wordt gemaakt van een mengelmoes van Tourigas, Castelaos en Tintas, wordt Setúbal bijna uitsluitend gemaakt van Moscatel-druiven.
De DOC is vernoemd naar de havenstad Setúbal, die aan de noordelijke oevers van de monding van de Sado ligt, net ten zuiden van Lissabon. Het geografische gebied dat nu onder de titel valt, werd oorspronkelijk al in 1905 afgebakend voor Moscatel de Setúbal-wijnen. De productie en teelt waren hier grotendeels onveranderd tot de DOC-herzieningen van 1997 en 1999. Op dat moment werd Moscatel gemarkeerd als de favoriete variëteit, en de vorige tolerantie van andere rassen was verboden. Deze wijziging was bedoeld om Setúbal-wijnen in overeenstemming te brengen met de EU-etiketteringsrichtlijnen, die bepalen dat elke cepagewijn ten minste 85 procent van de op het etiket vermelde variëteit moet bevatten.
Het klimaat is hier duidelijk mediterraan met warme, droge zomers en regenval geconcentreerd in de koele wintermaanden. De nabijheid van de Atlantische Oceaan zorgt voor een hoge luchtvochtigheid, maar zorgt ook voor de heersende luchtstromingen om ervoor te zorgen dat de luifels van wijngaarden droog en onherbergzaam blijven voor meeldauwziekten.
De specifieke soort Muscat die hier op het schiereiland Setúbal wordt gebruikt, is Moscatel de Setúbal (ook bekend als Muscat van Alexandrië). De zeldzame, roze Moscatel Roxo wordt ook af en toe gebruikt, maar minder met elk jaar dat voorbijgaat. Deze groeien in wijngaarden op de lagere hellingen van de Serra Arrabida-heuvels en lager op de zandvlaktes rond Palmela. De DOC-regelgeving staat tot 30 procent van Arinto, Boais, Diagalves, Malvasia, Olho de Lebre, Roba de Ovelha, Roupeiro, Talia, Tamarez en Vital toe.
Het belangrijkste verschil tussen Moscatel de Setúbal en andere versterkte wijnen is het wijnbereidingsproces na de vinificatie. Zoals bij bijna alle zoete versterkte wijnen, wordt pure druivenspiritus gebruikt om de fermentatie te stoppen (een proces dat in Frankrijk bekend staat als mutage), en de wijn wordt vervolgens gedurende een periode in houten vaten gerijpt. Setúbal-wijnmakers voegen de overgebleven, zeer aromatische Moscatel-druivenschillen toe aan de mix en laten ze wel zes maanden met de wijn macereren. Dit geeft Moscatel de Setúbal zijn intens doordringende, bloemige aroma.
Het grootste deel van Setúbal brengt vier of vijf jaar door in eikenhout, gedurende welke tijd het een gebrande oranje tint aanneemt en een kruidig, rozijnachtig karakter ontwikkelt, vergelijkbaar met de geur van het bakken van kerstcake. De allerbeste Setúbal-wijnen brengen vier keer deze periode door op vat en zijn meer bruin dan oranje of gemetseld.
Peninsula de Setubal deelt zijn geografische gebied met Palmela, de andere DOC van het schiereiland, die voornamelijk rode wijnen van de Castelão-druivensoort omvat.
